Dostosowując się do zaleceń Soboru Laterańskiego IV, zakazał pojedynków i wojen prywatnych. Ufundował wiele dzieł charytatywnych, a nawet sam posługiwał chorym i rozdawał żywność żebrakom. Żył tak skromnie, że nazywany był przez niektórych królem mnichów. Angażował się w wojny krzyżowe. W 1250 r. dostał się do niewoli muzułmańskiej. Po kilku latach został z niej wykupiony.
W 1254 r. powrócił do Francji. Zmarł zaraziwszy się tyfusem podczas kolejnej wyprawy krzyżowej na przedmieściach Tunisu, gdzie pragnął nawrócić na chrześcijaństwo tamtejszego emira. Jego ciało przewieziono do Paryża.
Kanonizowany w 1297 r. przez papieża Bonifacego VIII. Jest patronem jezuitów, franciszkanów, Paryża, Monachium, Berlina oraz wszystkich miejscowości we Francji wywodzących swą nazwę od jego imienia. Czczony jest też przez pielgrzymów, podróżnych, rzemieślników i kupców.
Wojciech Świątkiewicz |