Nowy biskup pomocniczy siedlecki Grzegorz Suchodolski

Msza Święta z obrzędem święceń rozpoczęła się o godz. 11.00. Obrzęd święceń nastąpił po Ewangelii. Na początku został zaśpiewany hymn do Ducha Świętego.

Homilię podczas święceń wygłosił również bp Gurda.

Tylko miłość może być motywem wiernego wypełniania obowiązków, motywem nieustannej modlitwy, dochowania wierności, opieki nad cierpiącymi i biednymi, gorliwości w sprawowaniu liturgii i sakramentów

- mówił. Zaznaczył on, że „pomimo zmieniających się warunków, aktualne jest oddanie przez pasterza swojego życia za owce, bez względu na to, czy jest to ofiara jednorazowa i krwawa czy też jest to ofiara codziennego życia, jego trudu i cierpienia”.

Po wygłoszeniu homilii nastąpiło złożenie przyrzeczeń oraz śpiew błagalnej Litanii do wszystkich świętych. Następnie ks. Suchodolski w postawie klęczącej przyjął od głównego szafarza i od innych obecnych biskupów znak sakramentalny – nałożenie rąk na głowę, po którym nastąpiła modlitwa święceń. Podczas niej dwaj diakoni trzymali nad głową elekta otwartą księgę Ewangelii.

Kolejnymi elementami liturgii były obrzędy wyjaśniające: namaszczenie głowy nowo wyświęconego biskupa olejem krzyżma świętego, wskazujące na szczególny udział biskupa w kapłaństwie Chrystusa; przekazanie księgi Ewangelii i wezwanie do głoszenia słowa Bożego oraz wręczenie insygniów biskupich: pierścienia wskazujące na wierność biskupa Kościołowi; mitry oznaczające obowiązek dążenia biskupa do świętości i pastorału jako znaku przekazania władzy biskupiej.

Każdy Boży dar jest zanurzeniem obdarowanego w Bożym miłosierdziu. Bóg wybiera to, co słabe, by nawet tam, gdzie grzech, jeszcze bardziej rozlała się łaska. Wdzięczny za to wybranie, pełne miłosierdzia, wołam: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Ty wiesz, że kocham Twój Kościół. Kościół, który od dnia mojego chrztu w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie, 24 listopada 1963 r. stał się moim domem

– powiedział bp Grzegorz Suchodolski na zakończenie liturgii swoich święceń. Podziękował też wszystkim przybyłym na uroczystości oraz osobom, które towarzyszyły mu na drodze jego życia i powołania.

W uroczystościach transmitowanych w Tekewzji Trwam wzięło udział 17 biskupów i przedstawiciele wiernych. Wśród zgromadzonych w siedleckiej katedrze byli m.in. Prymas Polski abp Wojciech Polak i metropolita lubelski abp Stanisław Budzik.

List gratulacyjny - odczytany równeż pod koniec liturgii przez bp. Artura Mizińskiego, sekretarza generalnego KEP - z życzeniami dla nowego biskupa przesłał Przewodniczący Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki.

Ogarniam Cię, Biskupie Grzegorzu, swoją modlitwą, zapewniam o modlitwie Kościoła w Polsce, prosząc Ducha Świętego dla Ciebie o zdolność miłowania, jakiej nie ma nikt inny

– napisał. W swoim liście przewodniczący KEP przypomniał słowa Chrystusa skierowane do św. Piotra – „czy miłujesz mnie więcej” i podkreślił, że posługa biskupia, to przede wszystkim „odpowiedź człowieka na zadane po trzykroć przez Boga  pytanie o miłość”.

Zostałeś wybrany nie dlatego, że jesteś najlepszy, bo pewno są lepsi. Nie dlatego, że jesteś najświętszy, bo pewno są bardziej święci. Nie dlatego, że masz genialne zdolności organizacyjne, bo pewnie są tacy, którzy Cię w tym przewyższają. Zostałeś wybrany przez Boga, aby – sam, będąc zanurzony w miłości Boga – odpowiadać codziennie na potrójne Chrystusowe pytanie, +czy miłujesz mnie więcej?+

W dalszej części listu abp Gądecki stawiał pytania o miłość.

+Czy miłujesz mnie więcej?+ w Świętym Rzymskim Kościele Chrystusowym? W tych, którzy od pokoleń idą po Bożych drogach – w rodzinach, w mężczyznach i kobietach, w dzieciach i młodzieży, ale również w tych, którzy – zagubieni na manowcach życia – szukają, daleko od źródła – prawdy, pocieszenia, miłosierdzia, współczucia i nadziei?

– pytał.

+Czy miłujesz mnie więcej?+, aby poświęcić swoje talenty, zdolności i doświadczenie, swój czas i swoją energię, aby kochać moją owczarnię miłością jedyną i pełną – codziennie miłością po krzyż?

– czytamy w liście.

Nie dla chwały, nie dla tytułów, nie dla zaszczytów ani dla godności. Zostałeś wybrany, aby codziennie umierać, odpowiadając Jezusowi: +Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham+

– podkreślił Przewodniczący Episkopatu. Na zakończenie listu zawierzył posługę nowego biskupa Maryi Królowej Polski, Matce Kościoła, przyzywając wstawiennictwa św. Grzegorza i patronów Diecezji Siedleckiej.

Pełna treść listu abp Stanisława Gądeckiego do nowego bpa Grzegorza Suchodolskiego

++++++++

Nowy biskup pomocniczy diecezji siedleckiej Grzegorz Suchodolski urodził się 10 listopada 1963 r. w Łukowie. W latach 1982-1988 odbywał formację w Seminarium Duchownym w Siedlcach. Święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1988 r. W latach 1988-1990 był wikariuszem parafii św. Zygmunta w Łosicach. W latach 1990-1996 mieszkał w Rzymie i studiował katolicką naukę społeczną na Papieskim Uniwersytecie Angelicum, uzyskując licencjat (1996).

Po powrocie do Polski w 1996 r. był duszpasterzem akademickim, a od 2001 r. diecezjalnym duszpasterzem młodzieży. Funkcje te pełnił do 2006 r., kiedy został proboszczem parafii Matki Bożej Korony Polski w Kopciach.

W latach 1996-2016 był dyrektorem Krajowego Biura Organizacyjnego Światowych Dni Młodzieży, a w latach 2014-2016 – sekretarzem generalnym Komitetu Organizacyjnego ŚDM Kraków 2016.

W październiku 2016 r. został proboszczem parafii katedralnej w Siedlcach i dziekanem dekanatu Siedlce. Zna język włoski.

Biskup nominat Grzegorz Suchodolski jako hasło swojego posługiwania wybrał słowa „Głosić Jezusa Chrystusa?. Nawiązują one do napisu, jaki widnieje na Krzyżu Światowych Dni Młodzieży. Również herb biskupi zawiera znaki ŚDM. W pierwszej części górnego pasa tarczy herbowej znajduje się krzyż Światowych Dni Młodzieży, w drugiej części  widnieje wyobrażenie Matki Bożej z Dzieciątkiem, po­chodzące z ikony „Salus Populi Romani” („Ocalenie Ludu Rzymskiego”). Ikona Matki Bożej wiąże się ściśle z patronem nowego biskupa po­mocniczego diecezji siedleckiej – św. Grzegorzem Wielkim. Papież ten, żyjący na przełomie VI i VII w., w czasie epidemii panującej w Rzymie, niósł w proce­sji błagalnej ulicami Wiecznego Miasta właśnie tę ikonę. To również nawiązanie do daty nominacji biskupiej, która została ogłoszo­na w czasie panującej epidemii. Herb zawiera też odniesienia do herbów pasterzy Kościoła, którzy są szczególnie bliscy biskupowi nominatowi: św. Jana Pawła II, bp. Kazimierza Gurdy i bp. Henryka Tomasika.