Jeszcze ładniejsze

Czy operacje plastyczne są przez Kościół dozwolone, czy zakazane? Zależy mi najbardziej na ocenie operacji powiększenia piersi.

Z chrześcijańskiego punktu widzenia operacje plastyczne są dopuszczalne, o ile służą prawdziwemu dobru operowanej osoby. Ważne jest to, co będzie pożyteczne dla człowieka jako całości: ciała, psychiki i duszy, oraz to, co będzie korzystne z dłuższej pespektywy czasu. Ewidentnie pozytywnie oceniamy zabiegi reparacyjne – po uszkodzeniach, poparzeniach czy chorobach.

Negatywnie oceniamy takie operacje plastyczne, które prowadzą do powikłań zdrowotnych albo niosą wysokie ryzyko takich powikłań, proporcjonalnie zbyt wysokie w stosunku do spodziewanego efektu. Dalej, krytycznie oceniamy zabiegi, które traktują ciało jak przedmiot do manipulacji albo zabawy: gdy są motywowane modą, zachcianką, próżnością, przesadnym kultem własnego ciała albo dążeniem do celów wątpliwych etycznie np. zintensyfikowaniem bodźców natury erotycznej.

Pomiędzy ewidentnie moralnymi i niemoralnymi jest też cała gama zabiegów poprawiania defektów urody, które wymagają indywidualnej oceny moralnej. Może bowiem istnieć taka cecha urody, która znacznie utrudnia kontakty operowanej osoby ze środowiskiem albo blokuje rozwój osobisty, zwłaszcza u dziecka. Wówczas operacje plastyczne są dozwolone, a niekiedy wskazane. Powinny jednak łączyć się z poznaniem szczegółów procedur, możliwego ryzyka i powikłań oraz dobrych i złych stron technik operacyjnych. Osoba operowana powinna być stabilna emocjonalnie. Nie wolno z takim zabiegiem wiązać nadzwyczajnych oczekiwań. Praktyka pokazuje, że po operacji plastycznej nie następują w życiu cudowne zmiany.

Jeśli chodzi o operację piersi, pozytywnie oceniamy działania naprawcze. Ma to miejsce często przy nowotworach, po mastektomii. Kobiety cierpią z powodu terapii i operacji ogołacającej z fizycznych cech kobiecości. Przywrócenie kształtu piersi przynosi wówczas korzystne efekty: umacnia psychicznie, pomaga zdrowieć. Natomiast sytuacja, kiedy kobieta ocenia swój biust jako zbyt mały i chce dokonać operacji, rodzi wątpliwości. Wydaje się, że lepiej zainwestować w dobre biustonosze, kosmetyki, masaże niż w tak inwazyjne zabiegi jak operacja plastyczna. Nie ma formalnego zakazu Kościoła co do zastosowania chirurgii plastycznej w takiej sytuacji. Jednak w indywidualnej ocenie należy uwzględnić wyżej przedstawione argumenty oraz ból, konsekwencje zabiegów chirurgicznych i wydatki. Poza tym czasem konieczne są po latach korekty plastyczne, co pociąga nowe wydatki i nowy ból. Trzeba umieć odpowiedzieć sobie na pytanie: po co to wszystko i czemu to służy?

ks. Marek Kruszewski Blog ks. Marka Kruszewskiego Idziemy nr 45 (426), 10 listopada 2013 r.