Komentarze do czytań - Środa, XIV Tydzień zwykły - wspomnienie św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: ks. Mateusz Oborzyński

Pierwsze czytanie: Rdz 41, 55-57; 42, 5-7. 14-15a. 17-24a

Zastanawiające, że słowa faraona skierowane do ludu egipskiego: „Udajcie się do Józefa i czyńcie, co wam powie”, są niemal identyczne ze słowami Maryi w Kanie Galilejskiej, skierowanymi do sług pana młodego: „Uczyńcie cokolwiek [mój Syn] wam powie”. Wskazuje to na duchowe znaczenie tej historii. Święty Ambroży z Mediolanu widział w Józefie zapowiedź Chrystusa, Niewinnego, który cierpi niesprawiedliwie. Głód na ziemi interpretował jako brak dobrych ludzi, jako panowanie grzechu. Józef-Chrystus z miłości do człowieka otwiera spichlerze Mądrości i Łaski, by ludzkość nie zginęła. Józef rozpoznał swoich braci i postanowił poddać ich próbie. Dlaczego Józef to uczynił? Bo chciał sprawdzić, czy oni się zmienili, chciał ich nawrócenia. Mógł przecież bez problemu rozkazać, by zostali zabici pod zarzutem szpiegostwa, ale tego nie zrobił. Przezwyciężył w sobie chęć zemsty. Trzy dni bracia Józefa spędzają w więzieniu, to czas ich pokuty. Tyle samo dni spędził prorok Jonasz w brzuchu wielkiej ryby, tyle samo dni trwała ślepota Szawła z Tarsu po spotkaniu ze Zmartwychwstałym Jezusem pod Damaszkiem. Bracia Patriarchy żałują i swoją ciężką sytuację widzą jako konsekwencje grzechu z przeszłości. Józef po kryjomu wzrusza się ich żalem. Miłosierdzie nie jest naiwne. Ono ma na celu zmianę wewnętrzną człowieka. 

Psalm responsoryjny: Ps 33, 2-3. 10-11. 18-19

Pismo Święte kryje oprócz znaczenia dosłownego również znaczenie duchowe. Czym jest harfa o „dziesięciu strunach”? To Dziesięć Przykazań Bożych. Spełnianie ich to jak granie na harfie. Czym jest „pieśń nowa”? To nowe przykazanie miłości, jakie dał nam Pan Jezus: „Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem” (J 13, 34). Nie śpiewa się jej ustami, ale sercem i czynem. W jaki sposób „zamiary narodów” są udaremnione? Odpowiedzi udziela Mędrzec Kohelet w swoim słynnym zdania: „Marność nad marnościami, wszystko marność” (Koh 1,2). Trzeba to rozumieć w tym sensie, że wszystko jest przemijalne i ulotne, tylko Bóg trwa na wieki. To, czego narody pragną, to powodzenie i bogactwo materialne, a one ostatecznie przemijają. Wiara i miłość pozostają wieczne w Bogu. Jaki „zamysł Pana” trwa wiecznie? Zamysł Jego Zbawienia w Chrystusie Jezusie. Święty Paweł w Liście do Efezjan mocno to podkreśla: „W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem” (Ef 1,4). „Głód”, przed którym Bóg chroni bogobojnych, św. Augustyn interpretuje jako głód słowa Bożego i Wiekuistej Prawdy, zapewne w nawiązaniu do proroka Amosa: „Oto nadejdą dni, wyrocznia Pana Boga, gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz głód słuchania słów Pańskich” (Am 8,11). 

Ewangelia: Mt 10, 1-7

Pan Jezus posyła swoich Dwunastu Apostołów. Liczba ta jest symboliczna, nawiązuje do Dwunastu Pokoleń Izraela. Apostołowie są znakiem Nowego Ludu Bożego, który ma obejmować wszystkie narody. Zostali oni posłani, aby wypędzali demony i leczyli choroby. Czy współcześni kapłani to potrafią? Czasami się słyszy o cudach i egzorcyzmach, ale kapłani wszystkich czasów mają moc rozgrzeszania i sprawowania sakramentów, które leczą dusze ludzkie. Święty Mateusz wylicza apostołów, wymieniając ich w parach. Dlaczego? Aby pokazać, że fundamentem tej wspólnoty jest miłość. Ona bowiem musi się realizować przynajmniej w grupie dwóch osób, wtedy bowiem można służyć sobie nawzajem. Uczniowie mieli iść najpierw do rodaków. Po Zesłaniu Ducha Świętego poszli do wszystkich narodów. Znak dla nas, byśmy zaczynali ewangelizację od najbliższych, byśmy o nich nie zapominali. Później możemy objąć naszymi staraniami znajomych oraz obcych. Główną nowiną uczniów jest: „Bliskie już jest Królestwo Niebieskie” (Mt 10,7). Tym Królestwem jest sam Jezus Chrystus i Jego Zbawienie. Wtedy było bliskie, bo Pan Jezus jeszcze nie umarł i nie zmartwychwstał. Teraz, gdy to się dokonało, można głosić: „Jezus jest PANEM i w Nim jest Zbawienie”.