Nasze autorki znów docenione!

Irena Świerdzewska została wyróżniona przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za reportaż "Zabierzemy cię od mamy" (Idziemy 1/2014). Nagrodę im. Macieja Łukasiewicza otrzymała znana także z naszych łamów Elżbieta Ruman za zrealizowany dla TVP reportaż "Cud na Kostaryce".

20150130 20:13 mz, SDP.pl, aktual. 21:47
fot. Michał Ziółkowski/Idziemy

 
W piątkowy wieczór 30 stycznia w Domu Dziennikarza w Warszawie ogłoszono laureatów 22. edycji nagród SDP.

Za obronę obywateli

Główną Nagrodę Wolności Słowa zdobyła po raz drugi reżyserka Maria Dłużewska. Jury doceniło ją za film "Polacy", który opowiada o naukowcach polskiego pochodzenia z USA, starających się na własną rękę wyjaśnić przyczyny katastrofy smoleńskiej. Nagroda przyznawana jest za publikacje w obronie demokracji i praworządności, demaskujące nadużycia władzy, korupcję, naruszanie praw obywatelskich i praw człowieka.

W tym roku przyznano także dwie równorzędne drugie Główne Nagrody Wolności Słowa. Pierwsza z nich trafiła do redakcji audycji „Państwo w państwie” (Polsat i Polsat News): Małgorzaty Cecherz, Małgorzaty Mikulskiej-Rembek, Anny Oblickiej, Przemysława Talkowskiego i Grzegorza Gościniaka, którzy stworzyli reportaż „Krystian Broll. 8 lat niesłusznie zamknięty w szpitalu psychiatrycznym”. Dzięki zaangażowaniu dziennikarzy Broll jest już dziś wolny. Druga nagroda trafiła także do Anny Śmigulec z "Gazety Wyborczej" za publikację w "Dużym Formacie" pt. "Głupia sprawa". "To wstrząsający reportaż opowiadający losy człowieka niewinnie skazanego na dwanaście lat więzienia. Autor z dużą wrażliwością opisał walkę bohatera o powrót do normalności. Publikacja o wybitnych walorach dziennikarskich" – czytamy w uzasadnieniu jury.

Wyróżnienia otrzymały Ewa Szkurłat (reportaż „Krakowianka”, Radio Kraków), Marzena Nykiel („Jedenaście pięter manipulacji”, „wSieci”) oraz Artur Dmochowski („Afera grypowa”, „Gazeta Polska”).

Nasze nagrodzone

Dziennikarka "Idziemy" Irena Świerdzewska została wyróżniona w kategorii "Nagroda im. Stefana Żeromskiego", dotyczącej tematyki społecznej. Jej reportaż był jednym z najlepszych wśród 79 zgłoszonych prac. Opowiada o ubogich rodzinach, z których w ramach "pomocy" dzieci wyrokiem sądu zabierane są do domów dziecka i rodzin zastępczych. Wyróżnienia w tej kategorii otrzymali także Łukasz Kowalski („Egzamin z człowieczeństwa”, Magazyn Reporterów TVP Katowice), Maja Narbutt („Krzyk dziecka”, „wSieci”) i Marcin Wójcik („Niewolnik do wynajęcia”, „Gazeta Wyborcza. Duży Format”). Nagrodę zdobył Cezary Galek za reportaż „Twardzielka” (Radio Zachód w Zielonej Górze).

Elżbieta Ruman została współlaureatką Nagrody im. Macieja Łukasiewicza za publikacje na temat współczesnej cywilizacji i kultury oraz popularyzację wiedzy. Jej reportaż "Cud na Kostaryce", wyemitowany w TVP w Wielki Piątek ubiegłego roku, poświęcony jest Kostarykance Floribeth Morze Díaz i jej rodzinie. Bohaterka filmu została uzdrowiona za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II. Cud ten stał się podstawą do kanonizacji Papieża-Polaka. Tekstowy reportaż z Kostaryki ukazał się na łamach "Idziemy" w numerze 16/2014.

Drugą z laureatek w tej kategorii była Dagmara Drzazga („Muzyka i cisza”, TVP Katowice – TVP Kultura). Wyróżnienia odebrali Jerzy Kalina („Siewca”, TV Belsat), Anna Śmigulec („Instrukcja obsługi chama”, „Gazeta Wyborcza. Duży Format”), Agnieszka Czarkowska („Powrót do światła, Polskie Radio Białystok) oraz Jadwiga Woźnikowska i Wojciech Skowroński („Twarzą w twarz”, Radio Katowice). Łącznie zgłoszono 52 prace.

Watergate i inne

Do dziewięciu kategorii prasowych zgłoszonych zostało w sumie 301 publikacji, zaś do Nagrody im. Erazma Ciołka za fotografię prasową – 317 prac fotograficznych.

Nagrodę Watergate za dziennikarstwo śledcze przyznano dziennikarzowi "Wprost" Piotrowi Nisztorowi, autorowi książki „Jak rozpętałem aferę taśmową” (Wydawnictwo Fronda). Nagroda im. Kazimierza Dziewanowskiego za publikacje o problemach i wydarzeniach na świecie trafiła do rąk Wojciecha Szumowskiego i Michała Przedlackiego („Cena marzeń Syryjczyków”, TVN) oraz Pawła Bobołowicza („Atak Berkutu”, Radio WNET).

Nagrodą im. Janusza Kurtyki za publikacje o tematyce historycznej doceniono Annę Rawską ("Podborsko – «Terra incognito»", Radio Koszalin) oraz Katarzynę Michalak („Światło na stepie”, Polskie Radio Lublin). Dziennikarzem ekonomicznym uhonorowanym Nagrodą im. Eugeniusza Kwiatkowskiego został Stefan Truszczyński („Ryba śmierdzi od łba”, „Kop i przekop”, „Hel – koniec Polski”; „Kurier Wnet”).

Nową nagrodę dla mediów lokalnych – im. Aleksandra Milskiego – otrzymał Zespół Redakcji Reportaży Rozgłośni Regionalnej Radia Lublin. Za publikacje o ochronie środowiska Nagrodę im. Stefana Myczkowskiego wręczono Maciejowi Dopierale („Ściek czy Zdrój”, TVN Superwizjer).

Nagrodą im. Erazma Ciołka dla fotoreportów prasowych uhonorowano cykl zdjęć Piotra Apolinarskiego „Bezpieczna Przystań”.

Laur SDP, "wyraz najwyższego uznania dziennikarzy – dla dziennikarzy", przyznano w tym roku Janowi Polkowskiemu, opozycjoniście z czasów PRL, poecie, redaktorowi naczelnemu m.in. "Czasu Krakowskiego", a ostatnio publicyście tygodnika "wSieci".

W ramach Konkursu polsko-ukraińskiego dla dziennikarzy ukraińskich wyróżniających się zaangażowaniem w sprawy publiczne i społeczne nagrody odebrali Kateryna Kapliuk („Rodzinne wartości Edwarda Stawickiego”, "Ukraińska Prawda”) oraz Sergii Andrushko („2 dni na Bankowej”, Kanał „Pierwszy Narodowy” Telewizji Ukraińskiej).

Niechlubny tytuł Hien Roku otrzymali ex aequo zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej” Piotr Stasiński oraz dziennikarz „Gazety Wyborczej” Wojciech Czuchnowski. Przyznano go im za "lekceważące i pozbawione empatii oraz zawodowej solidarności wypowiedzi na temat zatrzymania i aresztowania dziennikarzy, którzy wykonywali swoje obowiązki zawodowe w miejscu i w czasie protestu w siedzibie Państwowej Komisji Wyborczej w Warszawie 20 listopada ubiegłego roku". Według jury, doszło wtedy do bezprecedensowego po 1989 r., jednoznacznego i niepodważalnego naruszenie zasad wolności słowa w demokratycznym państwie. "Publiczne wypowiedzi, deprecjonujące pracę aresztowanych koleżanek i kolegów, dyskredytowały ich w oczach odbiorców mediów w sytuacji, w której nie było podstaw do takiej oceny i w konsekwencji prowadziły do obniżania w społecznym odbiorze wiarygodności naszego zawodu oraz utrwalania podziałów w środowisku dziennikarskim".