Wincenty Pallotti (1795-1850), prezbiter

Jako kapłan działał wśród młodzieży, chorych i więźniów. Był znanym rekolekcjonistą i misjonarzem ludowym. W 1827 r. został ojcem duchowym kleryków seminarium duchownego w Rzymie. Był też spowiednikiem w wielu zgromadzeniach zakonnych.

W 1834 r. założył Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego dla pogłębienia, szerzenia i obrony pobożności oraz wiary. Był to ruch nowatorski, który przypominał późniejsze instytuty świeckie oraz stowarzyszenia życia apostolskiego. Zaczynem ZAK było stowarzyszenie księży, które najpierw nazwał Pobożnym Towarzystwem Misyjnym, a następnie Stowarzyszeniem Apostolstwa Katolickiego. W Polsce księża ci nazywają się pallotynami. W 1843 r. ks. Pallotti założył też żeńskie zgromadzenie, ale koncentrowało się ono głównie na pracy charytatywnej.

Ks. Pallottiego beatyfikował papież Pius XII w 1950 r., a kanonizował przed 50 laty bł. Jan XXIII.

Wojciech Świątkiewicz Idziemy nr 3 (384), 20 stycznia 2013 r.