Pakt jest krótkim dokumentem, w którym wymienia się najważniejsze cechy ewangelicznej gospodarki. Jest to ład, który „służy osobie ludzkiej […] i szczególnie troszczy się o najsłabszych”. „Nikogo nie zostawia samemu sobie, starając się budować społeczeństwo, w którym odrzuceni […] stają się kamieniami węgielnymi”. Młodzi w tekście porozumienia obiecują budować pokój i „sprzeciwiać się rozprzestrzenianiu broni” oraz „przeciwdziałać każdemu rodzajowi ubóstwa”. Zapewniają ponadto, że w nowym ładzie pieniądze staną się „sojusznikiem konkretnej gospodarki i pracy”.
Dokument jest wyrazem pragnienia młodych, by wspólnie realizować postulaty, które sformułował Sobór Watykański II, i które podejmowali kolejni Papieże. Te postulaty nakreślają drogę do ucieleśnienia Ewangelii w naszych czasach. Szczególnie wybrzmiewają one na tle ostatnich lat, gdy na naszych oczach wybuchły kolejne wojny, rozprzestrzeniło się ubóstwo, a ponadto z większą mocą wystąpiły klęski naturalne. Pakt kończy uroczysta deklaracja: „Wierzymy w tę ekonomię. Nie jest ona utopią, ponieważ już ją budujemy”. W Asyżu podpisali go młodzi ekonomiści, przedsiębiorcy, działacze społeczni, studenci i pracownicy oraz Papież Franciszek.
Zobacz też:
