Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny

WIELE SERC CZEKA NA EWANGELIĘ

Misjonarze tarnowscy przed katedrą w Karagandzie z bp. Jerzym Mazurem SVD / od lewej księża: Piotr Kluza, Dariusz Buras i Robert Pyzik

Podjęcie pracy misyjnej w Kazachstanie 20 lat temu miało inny przebieg niż w przypadku pozostałych krajach misyjnych, do których zostali posłani księża tarnowscy. To nie biskup kraju misyjnego prosił o księży, ale Jan Paweł II przez ówczesnego nuncjusza w Kazachstanie. Co więcej, prosił, aby biskup tarnowski wyznaczył księdza do objęcia funkcji administratora apostolskiego w zachodnim Kazachstanie. Nasi pierwsi dwaj księża, przybywając do Atyrau, znaleźli się w „pustym polu”. Zaczynali wszystko od początku. Budowę Kościoła duchowego i kościoła budynku, by ludzie mogli się zbierać na katechezę czy sprawowanie Eucharystii.

Dzisiaj, po dwudziestu latach bytności naszych księży w Kazachstanie, jesteśmy obecni przez ich posługę w dwóch jednostkach administracyjnych tamtejszego Kościoła. Administraturą apostolską Atyrau kieruje ks. Dariusz Buras, mając do pomocy pięciu innych misjonarzy tarnowskich: Piotra Kluzę, Łukasza Niemca, Cezarego Pacieja i Piotra Dydo-Rożnieckiego. Warto wiedzieć, że choć obszar administratury jest nieco większy niż dwa obszary Polski, to istnieje na nim tylko sześć parafii, a liczba katolików oscyluje wokół jednego promila. W diecezji karagandyjskiej kilkunastoosobową trzódkę, chyba „najmniejszej parafii świata”, prowadzi ks. Robert Pyzik.

SAMOCHODEM I ŁODZIĄ W BRAZYLII

Ks. Marek z najmłodszymi z Umburanas

Zanim rozpoczęły się regularne posłania księży tarnowskich do Brazylii, co miało miejsce niemal 25 lat temu, już byli księża tarnowscy, którzy udali się do tego kraju. Było to ponad dwadzieścia lat wcześniej. Do pracy wśród Polonii zgłosił chęć ks. Jan Jarosz w 1961 r. Po dziesięciu latach wielkiego oddania i zapału duszpasterskiego zmarł i tam został pochowany. Dwa lata później wybrał się na tamte tereny ks. Tadeusz Adamczyk, który na głoszenie Ewangelii w Brazylii przeznaczył 40 lat swego kapłańskiego życia.

Obecność tarnowskich księży zaznacza się w brazylijskim Kościele w trzech miejscach, gdy chodzi o terytoria kościelne. W diecezji nadmorskiej São Salvador da Bahia posługuje ks. Jan Kaczmarczyk. Nieco w głąb kraju, w diecezji Bonfim, księża tarnowscy: Roman Góra, Marek Pawełek i Grzegorz Trojan posługują w trzech parafiach. Obecni jesteśmy również w delcie Amazonki, w prałaturze Marajó. W Bagre od wielu już lat wspólnotę parafialną prowadzi ks. Kazimierz Skórski, w ostatnim roku ze współpracownikiem ks. Przemysławem Podobińskim. W Melgaço proboszczem jest ks. Tadeusz Sępek, który również od roku cieszy się obecnością wikariusza, ks. Michała Mikulskiego. Dodajmy, że wspomniani czterej księża posługują się w pracy duszpasterskiej łodziami, a właściwie małymi statkami, w znacznej części sfinansowanymi przez diecezję tarnowską.

We wspomnianym Bagre ks. Kazimierz zrealizował duży projekt kolędniczy diecezji tarnowskiej. Wybudował przedszkole, które dzisiaj bardzo dobrze funkcjonuje, zapewniając dzieciom również katechezę potrzebną do dobrego wychowania chrześcijańskiego. Trzeba też wspomnieć, że w ogóle pierwszym projektem kolędniczym był przeznaczony dla dzieci dom w Umburanas, który ostatnio został rozbudowany przez ks. Marka Pawełka.

Barka „Jan Paweł II” zakupiona dzięki wsparciu diecezji tarnowskiej