W 1657 r. został biskupem Bergamo. Wielką wagę przywiązywał do formacji duchowieństwa. Organizował dni skupienia dla księży, polecał im ascetyczną literaturę, bardzo dbał o właściwych wykładowców w seminarium duchownym. Osobiście odwiedził 279 parafii swojej diecezji. Organizował szkoły katolickie. W 1660 r. Aleksander VII mianował go kardynałem, a cztery lata później – biskupem Padwy. Często przebywał w Rzymie. Pięciokrotnie uczestniczył w wyborach papieży: Klemensa IX (1667), Klemensa X (1670), Innocentego XI (1676), Aleksandra VIII (1689) i Innocentego XII (1691). Podczas ostatnich konklawe był wybierany na papieża, ale z pokory nie przyjął godności. Beatyfikowany w 1761 r. przez Klemensa XIII, a kanonizowany przez Jana XXIII w 1960 r. Kościół wspomina go 17 czerwca.
Wojciech Świątkiewicz
Idziemy nr 25 (354), 17 czerwca 2012 r.
