Awantury w Nowym Jorku

To jednak określenie niezbyt ścisłe. Pierwsza część utworu przypomina bowiem raczej złośliwą komedię satyryczną. Dopiero później zaczynają się powikłane, surrealistyczne romanse.

Akcja rozgrywa się w Nowym Jorku. W jego scenerii od lat kwitną ekranowe perypetie miłosne w rozmaitych konfiguracjach i mieszankach gatunkowych. Dzieje się to w filmach Woody’ego Allena oraz innych znanych i mniej znanych twórców. W „Miłości bez ostrzeżenia” widać zresztą wpływy Allena: pojawiają się tam postacie z nowojorskiej elity kulturalnej, opętane psychicznymi załamaniami, niemocą twórczą, obsesjami seksualnymi itd. Reżyserka i scenarzystka w jednej osobie odwołuje się też do starych, sprawdzonych form hollywoodzkich komedii obyczajowych, produkowanych od lat 30. XX w. Podaje je tylko w nowej oprawie.

Jesteśmy w luksusowym apartamencie nowojorskiego małżeństwa – znanej terapeutki Patrycji i kompozytora operowego Stevena, przeżywającego twórczą niemoc. Towarzyszy im polska gosposia Magdalena. Patrycja wpada w zawodowe i osobiste histerie oraz w manię sprzątania, w czym towarzyszy jej Magdalena. Natomiast Steven, grany przez modnego aktora niskiego wzrostu (trudno dziś mówić inaczej) przeżywa męki na próbach swojej nowej opery. Komediowe wydarzenia nabierają tempa, gdy do Patrycji przychodzi jej syn ze swoją sympatią (nieletnią), która okazuje się… córką Magdaleny. Mezalians wisi w powietrzu! Na dodatek sfrustrowany Steven podczas spaceru z psem poznaje sfiksowaną na punkcie miłości Katrinę, pracującą jako kapitan kutra rybackiego, stojącego u wybrzeży Manhattanu. Natrętna kobieta uwodzi Stevena, co powoduje dalsze zawirowania i komplikacje. Na koniec wszyscy pomagają młodzieży w drodze do szczęśliwej miłości…

Filmowa bajeczka ma oczywiście pewien morał, sprowadzający się do tezy, że wszyscy powinni być szczęśliwi i podążać za swoimi emocjami. Partner Magdaleny, złośliwy, prymitywny i szowinistyczny gbur, zostaje potępiony. Dominuje więc w filmie ideologia politycznej poprawności. Trzeba jednak przyznać, że autorka tej przepełnionej strasznymi stereotypami komedii szczęśliwie uniknęła antypolskich akcentów (często obecnych w kinie hollywoodzkim) w ukazaniu postaci Magdaleny, w czym pomogła świetna rola Joanny Kulig. Grą naszej aktorki zachwycają się w wywiadach amerykańskie gwiazdy z planu filmowego.

„Miłość bez ostrzeżenia” (She Came to Me). USA, 2023. Scenariusz i reżyseria: Rebecca Miller. Wykonawcy: Peter Dinklage, Anne Hathaway, Marisa Tomei, Joanna Kulig i inni. Dystrybucja: M2 Films