W II Rzeczypospolitej mieściło się tam Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Gmach zaprojektował prof. Zdzisław Mączeński, a unikatowe wnętrza (w dużej części zachowane do dziś) – prof. Wojciech Jastrzębowski. Poświęcił go kard. Aleksander Kakowski. Budynek ocalał podczas II wojny światowej, gdyż Niemcy utworzyli w nim siedzibę Urzędu Komendanta Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa Dystryktu Warszawskiego. To tu, przy ulicy nazwanej przez okupanta Strasse der Polizei, mieściła się siedziba aresztu śledczego. Niemcy w tym miejscu torturowali i mordowali więźniów. O skali mordów świadczy fakt przytoczony przez dr. Karola Nawrockiego, prezesa IPN, że po II wojnie światowej w pobliskich piwnicach zebrano ponad 5,5 tony prochów i kości. Na Szucha najwięcej przesłuchiwano więźniów z Pawiaka. Jeśli przeżyli, trafiali do obozów koncentracyjnych. Pięknie wydany album stanowi bezcenne świadectwo minionych lat.
Grzegorz Mika, Patryk Pleskot,
„Szucha 25. Pierwsze ministerstwo
wolnej Polski”,
Instytut Pamięci Narodowej,
Warszawa 2022, 210 s.
.jpg&w=624&h=543 "Dramat zawierzenia. Jak święci ratują nas przed jałowością życia?")
