Uroczystości rozpoczęły się 28 czerwca od porannego złożenia kwiatów przy bramie Fabryki Pojazdów Szynowych. Tam rozpoczął się strajk załogi W3, który przerodził się w strajk generalny robotników Zakładów H. Cegielski, wówczas Zakładów im. Józefa Stalina (ZISPO), a następnie w krwawo stłumioną przez milicję i wojsko demonstrację uliczną poznaniaków. W starciach zginęło wówczas, według badań IPN, co najmniej 58 osób, a kilkaset zostało rannych.
Przy tablicy upamiętniającej „robotniczy protest pracowników Fabryki Wagonów” zgromadzili się kombatanci, przedstawiciele władz, partii politycznych, poczty sztandarowe, harcerze i poznaniacy. Tak samo gromadzono się w wielu miejscach pamięci: pod tablicami przy dawnej zajezdni MPK, przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego, pod tablicą studentów poległych w Czerwcu ‘56, pod pomnikiem adwokatów-obrońców bohaterów Powstania Poznańskiego Czerwca 1956 r. oraz oskarżonych w procesach politycznych. Nową tablicę pamiątkową odsłonięto na gmachu Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu.
Po południu w kościele Dominikanów odprawiono pod przewodnictwem prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka i metropolity poznańskiego abp. Stanisława Gądeckiego Mszę Świętą w intencji ofiar zrywu. Następnie przemaszerowano na pl. Mickiewicza – pod Poznańskie Krzyże, gdzie odbyły się główne uroczystości z udziałem prezydentów Polski i Węgier. Zwieńczeniem obchodów było multimedialne widowisko „Ksenofonia. Symfonia dla Innego”.
 |
PAP/www.poznan.pl |
