Franciszek na Wielki Post

– Jednak dobrobyt i wygoda życiowa sprawiają, że zapominamy o innych ludziach, ich cierpieniach i krzywdach. Ta egoistyczna postawa nabrała wymiarów ogólnoświatowych, dlatego możemy mówić o globalizacji obojętności. Jako chrześcijanie musimy stawić czoło temu problemowi, dotyczącemu zarówno relacji z Bogiem, jak i z drugim człowiekiem.

Ojciec Święty zaznaczył, że konkretne kroki na rzecz przezwyciężania obojętności dokonywane są w parafiach i wspólnotach kościelnych. Wskazał, że aby przyjąć i w pełni owocnie wykorzystać to, co Bóg nam daje, trzeba pokonać granice Kościoła widzialnego w dwóch kierunkach: jednocząc się w modlitwie z Kościołem w niebie oraz wchodząc w relacje z otaczającym światem, z ubogimi i dalekimi. Radość świętych ze zwycięstwa zmartwychwstałego Chrystusa jest dla nas źródłem siły, aby przezwyciężyć liczne formy obojętności i zatwardziałości serca. Z drugiej strony trzeba pamiętać, że Kościół jest ze swej natury posłany do wszystkich ludzi. Ma cierpliwie dawać świadectwo o Jezusie, który pragnie doprowadzić do Ojca całą rzeczywistość i każdego człowieka.

Idziemy nr 8 (491), 22 lutego 2015 r.