Chlamydia pneumoniae

fot. pexels.com

Zakażenie bakterią Chlamydia pneumoniae jest częste, prawdopodobnie znacznie częstsze, niż może się to wydawać. U około 50 proc. osób przed dwudziestym rokiem życia stwierdza się obecność przeciwciał, co świadczy o przebytym zakażeniu. Większość zakażeń – nawet 90 proc.! – przebiega bezobjawowo. Jeśli pojawiają się objawy, są one takie jak w infekcji górnych dróg oddechowych, czyli może pojawić się ból gardła, ból głowy, katar, kaszel, stan podgorączkowy. Objawy są bardzo podobne do występujących przy zakażeniach spowodowanych przez wirusy. Różnicą jest znacznie dłuższy okres inkubacji – ok. 3–4 tygodni, czasem nawet dłużej, co utrudnia rozpoznanie.

Mimo na ogół łagodnego przebiegu infekcja chlamydią może prowadzić do uszkodzenia nabłonka rzęskowego oskrzeli i przyczyniać się do rozwoju astmy, może także prowadzić do zmian alergicznych.

Bakteria uszkadza również śródbłonek naczyń, ułatwiając powstawanie zmian miażdżycowych. Stąd już krótka droga do zawału serca czy zakrzepów. Istnieją dowody na związek zakażenia chlamydią z rozwojem choroby wieńcowej. Podejrzewa się także związek z rozwojem stwardnienia rozsianego i choroby Alzheimera.

Chlamydia pneumoniae może wywołać także zapalenie płuc. Jest to najczęściej tzw. atypowe zapalenie, czyli skąpoobjawowe. Może pojawić się tylko stan podgorączkowy i suchy kaszel bez zmian osłuchowych. Zmiany zapalne mogą być widoczne tylko w badaniu rentgenowskim lub w tomografii komputerowej. Z czasem jednak mogą wystąpić bardziej rozległe zmiany zapalne, także płyn w opłucnej. Zdarzają się ogniska epidemii, szczególnie w skupiskach ludzi takich jak koszary czy domy opieki.

Badania pozwalające rozpoznać zakażenia chlamydią wykonuje się rzadko. Wymaz z gardła lub oznaczenie przeciwciał klasy IgM i IgG można wykonać tylko w specjalistycznych ośrodkach lub prywatnych laboratoriach. Nie są dostępne w POZ. Obecność przeciwciał klasy IgM świadczy o aktywnym zakażeniu. Leczenie polega na likwidowaniu objawów, przy stwierdzeniu zapalenia zatok, krtani, ucha, oskrzeli czy płuc podaje się antybiotyk z grupy makrolidów lub tetracyklin.

Może dlatego antybiotyk czasem pomaga przy infekcji, która wydawała się wirusowa? Szkoda, że nie ma szybkich testów umożliwiających rozpoznanie zakażenia Chlamydia pneumoniae.

Niestety, przebycie zakażenia nie chroni przed kolejnym zakażeniem Chlamydią.

Istnieje jeszcze jedna choroba wywołana przez tę bakterię, a dokładnie przez Chlamydia psittaci. To ornitoza przenoszona przez ptaki, na którą może zachorować też człowiek. Jest bardzo rzadka.

Idziemy nr 07/2023